Yalnızlar Rıhtımında Beklemek..! (bir daha çook beklersin yazısı :)

Kolay  mıdır gerçekten gitmek ? hem de hiç arkana bakmadan.. Koşarak uzaklaşmak.. Pek mantıklı gelmiyor değil mi? Ancak terk edildiyseniz kötü bir haberim var..! Evet olabiliyor. Yani insanoğlu kaçabiliyor bir başkasından. Onun sevgisinden aşkından kaçabiliyor. Beklide aşkı egolarımızı tatmin aracı olarak kullanmaktan öteye gidemiyoruzdur..! Kim bilir..

İnsanoğlu yalnızlığa mahkûm edilmiş değildir. Bazı insan yalnız yaşamaktan zevk alır. Sosyalleşmek onun için sadece bir ihtiyaçtır..! Düşünüyorum da günümüzde hemen herkes sadece sosyalleşmeye bir ihtiyaç olarak bakmakta..! O yüzdendir ki sosyal ortamlarımızı sanal aleme taşımamız aslında bir kaçış noktasını da yaratmaktayız kendimizce..! hem egolarımızdan arınabildiğimiz, hem de kendimizden kaçabildiğimiz bir alan sanal dünya!!

İnsanoğlu deyip durmak her zaman bana gıcık bir dil eylemi olarak gelmiştir!! Ne yani bu resmiyet İNSANOĞLU.. Böyle söyleyince çok mu havalı geliyor ne..! Bu bağlamda düşündüğümüzde aslında insanın kendine insanoğlu olarak hitap etmesi de bir ego tatmini değimlidir..! Ah biz insanoğulları ne kadar egoist varlıklarız..! Sosyal bir ortam içersinde kendini yüceltme dürtüsü de buradan mı geliyor bilmiyorum ancak eminim biliminsanları bunu da araştırmışlardır..!

“Ego” size de ilginç gelmiyor mu? Yoksa ben mi deliriyorum..! Evet, farkındayım biraz deliriyorum ama bunu da dâhiliğe vermek gerekir diye düşünmekteyim J hmm nerde kalmıştır ego mu? Diyordu birisi.. Evet. Ego gerçekten üzerine düşünülecek yazılacak konuşulacak o kadar şey var ki insan duraksamadan edemiyor..!

Aslında tam bu paragrafta ego ve yalnızlık ilişkisini birbirine bağlamam ve yazının geri kalanına yani sonuca doğru emin adımlarla ilerlemem gerekiyor..! Her mantıklı yazar gibi..

Egolarımız mıdır bizi yalnızlığa ulaştıran şey..! Yoksa rahat ihtiyacımıdır. İnsan yalnızken daha mutluysa neden sosyalleşmek zorundadır. Yalnızlık bazen baş tacı edilebilecek bir şey. Ancak her güzel şeyin bir kara yönü olduğunu unutmamak realizmin şanındandır canım..!

Ego ve yalnızlık bazen iç içe gecen halkalar gibi. Birbirlerini etkiledikleri oluyor ama kesinlikle birbirlerinin ayrılmaz parçaları değiller.. ama şu da bir gerçek Egonuz sizi aşacak kadar çoksa yalnız kalma olasılığınız yüksek.. Bunu ben söylemiyorum tabii ki İsviçreli bilim adamlara sordum da öğrendim onların yalancısıyım yani. :)

Egolarını aşamamak aşkları da katledebilir!! Al san yalnız kalma nedeni :) ama insanlar yalnız olmayı da seçebilir. Nedir yani bu “topluluk psikolojisi” kötüdür gibi bir hareketle düşünülmüş bir şey değil bu!! Aksine topluluk psikolojisi önemlidir. Devrimler yapar insanlar bir arada.. Ama bazen de kenarı çekilmek ve topluluğu izlemek isteriz.. Bazen güç toplama taktiklerimizden biridir. Bu anlamsızca kendimizi bir köşe atar ve bir süre soluk alırız hayattan.. Hepsi bu!!

Hiçbir “normal” insanın yalnız ölmeyeceğini düşünen bir topluluk canavarı olarak yalnız kalmanın güzel yanlarını size anlatmanın saçmalığından yakınmayacağım onun yerine “yalnız kalınabilir ancak belli bir süre” diyerek kendimi mutlu edeceğim!! :)

Sonuç olarak; egolarımız bizi yalnız bırakabilir, aşırı narsisizm bizi yalnız bırakabilir ama en önemlisi bazen biz seçeriz yalnızlığı.. Ve sadece biraz kafa dinleyebilmek için.. Siz ne dersiniz?